wanneer ziekte je leven veranderd

(Dit is een column. Geschreven voor het MCL magazine)

Het klinkt misschien gek.. maar stiekem ben ik “blij” dat ik getroffen werd door kanker. Nou had ik niet die agressieve soort..nee goddank niet. Het had nog veel erger gekund, maar bang om dood te gaan was ik wel. Nachten lag ik wakker en dacht na over leven na de dood, maar dacht vooral na over wat ik in mijn leven nog allemaal zo graag wilde doen. 

Mijn wereld stond stil, was zelfs rustig en sereen. Geen spanning, niks moeten, geen verwachtingen meer... Alleen zorgen voor mezelf en me overgeven aan wat nodig was om te overleven. Van een afstandje bekeek ik de mensen om me heen. Hollend met rode koontjes en de stress in hun ogen, vastgeroest in gewoontes uit angst controle te verliezen. Totaal uit contact met zichzelf en alleen maar in dienst van het moeten. 
Opeens zag ik alles helder en wist ik; in die idiote maatschappij van het heilige moeten en al die stress stap ik niet meer. 

Zou ziekte een zegen kunnen zijn, bedacht ik mij, zodat je je bewust wordt van jezelf en je gedrag, van het meelopen en het gezien willen worden door anderen? Zou ziekte je kunnen helpen het anders te willen gaan doen en beter te gaan zorgen voor jezelf? Zou ziekte ervoor kunnen zorgen dat je stopt met dingen die je niet meer wilt en start met dingen die je wel wilt? Zou ziekte inzichten in het leven helder kunnen maken, zodat je weet waar het leven echt over gaat? 

Ondanks dat ziekte het leven behoorlijk op zijn kop kan zetten met alle gevolgen van dien, brengt het ook bijzonder en diepgaande ervaringen met zich mee. Ervaringen die je in de sneltrein van het dagelijkse leven voorbij zou zijn gedenderd en je bewust maken van waar het leven écht om draait.
Sta gewoon eens even stil in je dagelijkste leven en stop voor een moment met het doordenderen van die sneltrein. Kijk dan eens heel bewust naar jezelf en om je heen en voel..

Wat ervaar je? 
​
Jelly Nienke