Interview over mijn eigen persoonlijke reis

​Ik voelde dat alles anders moest, maar wat, dat wist ik nog niet!
 
De persoonlijke reis en zoektocht van Jelly Nienke- eigenares van Mooimens!, coach bij Kanker en energetisch therapeut, stewardess en ervaringsdeskundige.
 
 
Ze was 27.  Ze had een goede baan als verpleegkundige op de longafdeling van het MCL, een prachtig huis, een knappe vriend en leek alles mee te hebben. Tot het noodlot toesloeg.
Een knobbel in haar borst, die eerst door haar zelf en door de huisarts als onschuldig werd geacht, bleek kwade bedoelingen te hebben. Op de bewuste vrijdagmiddag, even snel tussendoor ingepland,  kreeg ze de uitslag, en op maandag zat ze al in de poli voor een gesprek met drie artsen. Ze kreeg die dag gemengd nieuws: het leek in een voorstadium te zijn, maar het borst moest er wel af. Wel kon deze meteen worden gereconstrueerd.
 
Binnen zes weken na de operatie was ze weer aan het werk alsof er niks gebeurd was. 
Een reis naar Afrika voor vrijwilligerswerk lag al voor de borstkanker in de pijplijn en toen de artsen haar na genezing van de operatie schoon verklaarden ging ze! Haar omgeving verklaarde haar voor gek. Doe nou rustig aan, denk eerst aan jezelf, dat soort geluiden kreeg ze te horen.
Maar Jelly Nienke voelde zich goed. Ze vond dat ze geluk had gehad. Geen chemo, geen bestraling, dus zij kon de wereld aan. Jelly Nienke vond dat ze moest gaan. Precies een jaar na de diagnose ging ze.
 
Via een Nederlandse vrouw, woonachtig in de bush van Senegal liep ze met de plaatselijke arts (medicijnman) en doctoren in het  ziekenhuis mee. “Ik voelde tijdens deze reis, dat alles ineens anders moest, zegt Jelly Nienke, maar wat er anders moest, dat wist ik niet, maar dat het anders zou gaan, dat was helder!
 
Ik kwam er achter dat ik eigenlijk niet wist wie ik was en dat ik mezelf niet liet zien. Dat ik, ondanks de leuke vriend, het mooie huis, de goede baan, helemaal niet gelukkig was.  Het eerste dat ik bij thuiskomst heb gedaan is mijn relatie verbreken. 
 
Ik wilde ook van werk veranderen. Ik probeerde van afdeling en van functie te veranderen, maar dat lukte om uiteenlopende redenen steeds maar niet. Op een gegeven moment merkte ik, dat ik steeds bozer werd, meer liep te mopperen, steeds meer frustraties opliep. Ik baalde wanneer ik iemand, die slechts nieuws had gehad over de gezondheid, meteen weer moest verlaten vanwege een loeiende pieper of een andere patiënt. Zonder dat ik het door had liep ik tegen een burnout aan.
 
Ik had het verhaal rond mijn borstkanker gebagatelliseerd. Ik had immers geluk gehad en voelde me in eerst instantie alleen maar blij en dankbaar. Later kwam ik er achter dat zo’n euforiestaat heel gebruikelijk is wanneer je door een ziekteproces met kanker heen hebt moeten vechten. Ik kreeg heel erg last van mezelf in het ziekenhuis hierdoor. Een collega, wiens dochter stewardess was, zei tegen me: het werk dat mijn dochter doet is net wat voor jou, waarom ga je dat niet doen?
Ik nam die woorden niet zo serieus, maar ging toch even kijken op Internet en besloot te solliciteren.
Ineens was het alsof ik van de glijbaan af ging. Voor ik het wist was ik aan het vliegen! Weg van de omgeving waarin ik niet lekker was geworden, waarin ik ziek was geworden. Ik was nu letterlijk en figuurlijk bezig met een persoonlijke vlucht. 
 
Vliegen heeft me bij mezelf gebracht!
 
De collega’s bij de KLM zijn fantastisch. In de krappe ruimtes van het vliegtuig heb je veel met elkaar te maken. Zij attendeerden me op dingen van mezelf die ik nog niet wist. Over mijn gevoeligheid, en mijn sterke intuïtie. Mijn werk als stewardess brengt me naar verre oorden, maar heeft me (op energieniveau) vooral bij mezelf gebracht, zegt Jelly Nienke. Ik doe het werk nu 11 jaar, maar had in het begin veel last van angst en emotie. Ik merkte dat mijn binnenkant niet klopte met mijn buitenkant. Ik liet nog steeds niet goed zien wie ik was. Ik ging op zoek naar mijn bestaansrecht, iets waar ik altijd al mee bezig was geweest, maar echt naar mezelf kijken, dat kon ik nog steeds niet.
 
 
“Door haar ogen zag ik mezelf”
 
6 jaar geleden kwam ik in mijn zoektocht een energetisch therapeut tegen. Door haar ogen zag ik mezelf. En wat zij voor mij heeft gedaan, dat is wat ik nu voor anderen doe.
 
Naast het vliegen, ben ik een opleiding gaan doen tot holistisch energetisch therapeut. Vier jaar lang heb ik geoefend in voelen, voelen en nog eens voelen. Ik heb geleerd om mij bewust te worden van alles dat er gaande is. 
 
Veel van de patiënten die in mijn praktijk komen hebben zich door kanker heen moeten worstelen. Wat er aan bod komt tijdens een consult, ligt aan de behoefte van de cliënt.
Bewustwording speelt tijdens de consulten een belangrijke rol. We doorlopen allemaal een bepaalde route in het leven met obstakels. Het is goed om te ontdekken op welke momenten deze obstakels zich voordoen en wat dit aan emoties oplevert. Vaak is men door ziekte het vertrouwen in eigen lichaam kwijt. Bang zijn is goed en logisch, maar erken het wel dat je bang bent en druk het niet weg.  Wanneer je na het ziek zijn weer deelneemt aan de maatschappij, vliegen je gedachten al snel weer weg naar dingen die “moeten”.  Dat is niet goed.
 
Daarom ben ik ook bezig, samen met de organisatie waar ik bij aangesloten ben, Coach Connect, om mijn consulten te laten vergoeden door werkgevers van de patiënt. De werkgever heeft er immers ook baat bij, dat zijn werknemer zich goed blijft voelen en niet weer uitvalt. 
 
Kijk, zegt Jelly Nienke, mijn ziekte kende een relatief gunstig scenario, maar voor mensen die ook door chemo en bestraling heen moeten is het nog veel pittiger. Denk maar aan haaruitval en de bijbehorende emoties en eigenlijk het hele rouwproces dat bij de ziekte kanker hoort. 
Ik help mensen bij het opnieuw vinden van hun weg na kanker. Kanker verandert je leven en de omgeving begrijpt dit vaak niet. Ik heb zelf ook een hele weg moeten afleggen, heb moeten leren vliegen, letterlijk en figuurlijk. Ik sta nu voor wat ik ben: nuchter maar gevoelig, moedig en intuïtief, zorgvuldig en creatief. Mijn binnenkant is nu in balans met de buitenkant.
Ik ben gelukkig met de weg die ik nu bewandel en ben zo blij dat ik anderen mag helpen bij het bewust worden van hun emoties en het herkennen van wie ze zijn, waardoor ze weer in staat zijn om te ontspannen en van het leven kunnen genieten. Het leven voor de kanker loslaten en het leven na de kanker verwelkomen. Thuiskomen bij jezelf!